Aniet Rupert nam het initiatief voor deze vogeltocht naar Marken op 10 april 2024. Zij, als vogelliefhebber, nam een aantal stadsdorpers mee naar Marken.
Op Marken is, buiten de bebouwing voor/door mensen, veel ruimte voor trekvogels op de drassige weiden.

Met OV ( Noord-Zuidlijn en streekbus) waren we al bijtijds op de bestemming.
Volop zon, pittige wind en heel veel verschillende vogelgeluiden. Een prachtig concert! Voor mij, als “leek” moeilijk te onderscheiden welke soort zo zijn best deed, met één uitzondering : de grutto. Die roept in deze baltstijd bijna zijn eigen naam: “gr-wieto gr- wieto”. In grote getalen liepen ze daar, al etend, rond.

Zowel in de lucht, in formatie vliegend, als op de grond een enorme hoeveelheid ganzen. De verschillende soorten ganzen zijn lastig van elkaar te onderscheiden, na wat zoeken in het meegebrachte vogelboekje, besloten we dat het vooral om brandganzen ging.

Over de dijk wandelend en vooral veel kijken door de meegebrachte kijkers, kwamen we bij de vuurtoren. Door zijn vorm ook wel het Paard genoemd. Terwijl we daar even uitrustten, kwam de vuurtorenwachter langs en nodigde ons uit om ook even bij de vuurtoren rond te kijken. Hij woont daar met zijn vrouw en hond, een nogal afgelegen plek. Hij vertelde dat ze een paar maanden gelden zulk hoog water hadden dat de onderkant van de vuurtoren helemaal in het water stond en ze 6 dagen niet naar buiten konden. Hij, als voormalig zeeman, is wel gewend aan omgeven zijn door water, en vond het geen punt.

Langs de andere kant van de dijk liepen we terug, richting de bebouwing. Onderweg regelmatig stoppend om even goed te kijken naar wat er allemaal rondscharrelde.

Ik zag vooral de soorten die ik al meldde en een enkele kievit, en veel hazen die de lente in hun kop hadden.
In het dorp werd hard gewerkt om de dijken te verstevigen en uit te breiden. Van dichtbij en veraf is het een mooi gezicht hoe de huizen dicht bij elkaar staan, als om elkaar te beschermen tegen storm en water.

We hebben in de haven lekker geluncht op een terras, en besloten toen terug naar huis te gaan. De bus die ons naar Amsterdam Noord moest brengen bleek een aantal ritten te hebben laten vervallen ( personeelsgebrek), dus moesten we een uur wachten. Maar na zo’n geweldige dag, kun je veel hebben.
Aniet, fijn dat je dit geregeld hebt, ik vond het heerlijk, Yol Köster