Wij vieren in het najaar de verjaardag van Amsterdam met een beeldende circuswandeling door de Amsterdamse Pijp.
De stichting Amsterdam750 heeft ons project 'Circus around the Block - ga je mee een blokje om?' als 1 van de 7 grote kunstprojecten in de stad geselecteerd om gebaseerd op de rijke geschiedenis van de Pijp en geïnspireerd op haar huidige bewoners, een voorstelling te maken met de buurt als podium.
Het afgelopen half jaar hebben wij circusactiviteiten met Pijpbewoners van 8 jaar t/m 92 jaar uitgevoerd. Daaruit hebben we vijf personen geselecteerd op wie we het verhaal van de voorstelling hebben geschreven; 'Circus around the Block, dragen en gedragen worden in de Pijp'.
De voorstelling Circus around the block wordt een zintuigelijke ontdekkingstocht vol acrobatiek, verwondering en onverwachte ontmoetingen en is te beleven van 12 september t/m 5 oktober. Het startpunt is bij buurttheater CC Amstel.
Meer informatie: https://www.circusaroundtheblock.nl/.
Hieronder het verhaal van Yasmina, een van de vijf hoofdpersonages. Zo zijn er dus nog vier bijzondere verhalen. Zouden jullie geïnteresseerd zijn deze verhalen en de informatie over de circusroute te delen in jullie nieuwsbrief?
Meet Yasmina, haar visie is een grote inspiratiebron voor de voorstelling Circus around the Block!
Yasmina Mouch (26 jaar) 2e jaars Social Work InHolland; staigiair Amsterdams Ontmoetingscentrum voor deel-nemers met dementie en werknemer Patta Customer Care
“Het verhaal over migratie wordt in de politiek en media vaak verdraaid. Ze halen de mens uit z’n context. Maar ik wil juist zien wie iemand écht is.
Mijn familie is eerste generatie Marokkaans in Nederland, thuis spreken we Arabisch. Door armoede moesten mijn ouders zeven kinderen achterlaten toen ze naar Europa kwamen. Pas toen mijn vader op sterven lag, ik was toen 11 jaar, mochten we als gezin herenigd worden. Maar m’n broers en zussen moesten naar België, het Nederlandse systeem liet hen niet toe. Dus reisde mijn moeder elke twee weken heen en weer om ervoor te zorgen dat ze een goede toekomst zouden hebben.
Ik groeide op in een diverse wijk, sprak straattaal, maar zat ook op een witte Daltonschool waar ik racisme meemaakte. Daardoor kan ik nu heel bekakt praten als het moet – en juist ook heel rauw, als ik dat wil;)
Door het opgroeien in parallelle werelden voelde ik me als jong kind nergens écht thuis. Vriendschap snapte ik niet – het leek iets abstracts. Op m’n 15e lieten jongerenwerkers me zien dat ik er mag zijn. Ze accepteerden me voor wie ik ben, en dat heeft m’n leven veranderd! Het is de basis geworden voor hoe ik leef, kies, en met mensen omga.
Met al die ervaringen kan ik nu makkelijk schakelen tussen werelden. Dat helpt me enorm in mijn keuze voor Social Work. En m’n visie? Kijk naar de mens!”
En dit is een voorbeeld foto van buurtbewoner Suzie samen met circusartiest Celina. Ook Suzie is 1 van onze vijf grote inspiratiebronnen:
.jpg)